o meu conto

Era se unha vez unha nena que se chamaba Ana e era nova na cidade.
Botaba moito de menos o seu país. Dixolle a sua nai
- Mamá quero volver a Rusia.
Pero a nai dixolle:
-non filla aquí estaras moi ben e pronto vai ser o nadal.
A nena insistialle.
-Porfa-con olliños de cochorro.
A nai non tubo mais remedio que decirlle que si pero cunha  condición: que pasaran as navidades alí.
A nena dixolle:
 -Pero non temos árbore-.
A nai dixolle que mirara no maleteiro do coche.
A nena sorprendeuse moito
-¿Quen nos  prestou a árbore?- dixo a nena.
A nai  dixolle:
-Era meu de cando tiña a tua idade.
 
E a familia viviron felices.
E a nena contenta pola sua árbore nova.
                                                                      FIN

                                                    ICÍA