NOME:Lucy Martinez Valiño
Escribe aquí o texto. Podes subir imaxes, cambiar a forma, tamaño e color da letra, facer enlaces nas imaxes e nos textos... Vou falar de Malak ,unha nen a que ten 7 anos , que tivo que deixar o seu país os seus amigos para sobrevivir.
O que mais me chamou a atención foi que tivo que deixar o seu país, os seus amigos .
Se eu tivera que deixar o meu país e aos meus amigos non me gustaria.
Son moi perigosos esas viaxes. Sentiriame moi triste.
.E sintome afortunada por vivir aqui.
Temos moitas vantaxes porque ao chegar aqui teñen que estar nun campamento todo vixiado e nos estamos libres
NOME: Angel Gonzalez Bouza
Vou falar de Malak unha nena de 7 anos.Que tivo que abandonar o seu país por unha gerra .
O que maisme interesou foi que todas as persoas do pais de Malak esta ban amontonados.Todas intentaron coller un barco para enpezar unha nova vida.Moitos familiares non podrian volver a verse ou poden morrer. Estar na vida de Malak para min seria como estar no inferno.Non ter ningun familiar solo cos meus pais e coa miña irma.
Esa seria unha vida que non quero vivir.
28 de xaneiro de 2016
Malak
NOME:Juan Garcia Moo
Vou falar dunha nena que ten 7 anos e que se chama Malak que foi nun barco, e de repente o barco empezou a
afundirse. Unha señora sentouse na sua bolsa e tirou a bolsa equivocada ao mar.
A parte que mais me sorprendeu foi a do barco na que se afundia.
Se eu me vira nesa situacion sintiriame asustado.
M.Ángel Armadáns Rodríguez
Falo dunhas persoas que abandonan o seu pais, Siria polas guerras.
Impactoume a parte na que todas as persoas chegan a vez nunhas barcas, porque un pescador os levou á costa, porque o seu barco afundiuse.
Se estivera no posto de Malak estaria moi triste,porque abandonaria o meu pais natal.
Vou falar dunha nena que ten 7 anos e que se chama Malak que foi nun barco, e de repente o barco empezou a
afundirse. Unha señora sentouse na sua bolsa e tirou a bolsa equivocada ao mar.
A parte que mais me sorprendeu foi a do barco na que se afundia.
Se eu me vira nesa situacion sintiriame asustado.
M.Ángel Armadáns Rodríguez
Falo dunhas persoas que abandonan o seu pais, Siria polas guerras.
Impactoume a parte na que todas as persoas chegan a vez nunhas barcas, porque un pescador os levou á costa, porque o seu barco afundiuse.
Se estivera no posto de Malak estaria moi triste,porque abandonaria o meu pais natal.
Malak
NOME:Javier Lorenzo Alvarez
Vou falar dunha nena chamada Malak que ten sete anos.Tivo que cambiar de pais nun barco .Camiñaron e chegaron a un campamento no que os encerraron e viven ali .E unha injusticia que os encerren nun campamento .
Se eu fora Malak estaria asustado e con moito frío,e tamen moito medo.
Vou falar dunha nena chamada Malak que ten sete anos.Tivo que cambiar de pais nun barco .Camiñaron e chegaron a un campamento no que os encerraron e viven ali .E unha injusticia que os encerren nun campamento .
Se eu fora Malak estaria asustado e con moito frío,e tamen moito medo.
5 de outubro de 2015
Un viaje en familia
aller biaje fio a a un sitio a comprar pasaba un tren pequeño despues fui a comer comi cocodrilo
gacela con patatas fritas e despois bi una pelicula en el coche i vi un tren que andaba en la caretera
Alexandre..
JUANITO Y LAS COSAS EN EL SUELO
Esqueceches poñer puntos, xuntaches palabras....... Para melloralo,
vólveo escrobir na folla do Calcetín. Para eso so tes que seleccionar o teu texto, fai clic
co botón dereito e escolles copiar, Agora só que pegalo na folla do Calcetín,
corrixir e envialo de novo. ¡ESTAREI AGARDANDO PARA PUBLICALO!
(axúdate co diccionario para resolver dúbidas)Un dia juanito i su abuela estaban dandoun paseo de repente ,Juanito encontro unas chuches en el suelo y su abuela le dijo que las cosas del suelo no se cojen i,entonces Juanitolas dejo despues de un rato Juenito en contro una moneda ,i la abuela le dijo Juanito las cosas de l suelo no se cojen i entonces ,Juanitola dejo i de repen te la abuela se cayo ila abuela le dijo Juanito ayudame, a lavantarme i Juanito dijo no porque las cosas del suelo no se cojen ientonces Juanitose fue a casa.
NOME:Veronica
2 de novembro de 2014
QUE TAL EN 3º
Ola eu son Carla a de 5º. Que tal coa profe Conchi?
OS DESEO UN BUEN CURSO
CARLA RODRIGUEZ DE5º
OS DESEO UN BUEN CURSO
CARLA RODRIGUEZ DE5º
19 de xuño de 2014
ICIA
LAURA, UNHA LEMBRANZA FERMOSA PARA A TÚA AMIGA.
Esqueceches maíusculas, poñer puntos, algunhas "B" e "V"....... Para melloralo, vólveo escrobir na folla do Calcetín. Selecciona o teu texto, fai clic co botón dereito e escolles copiar, Agora só que pegalo na folla, corrixir e envialo de novo. ¡ESTAREI AGARDANDO PARA PUBLICALO!
(axúdate co diccionario para resolver dúbidas)icia e a miña meior amiga do colexo e bai ir a o infante felipedame moita pena porque e moi boa queria decirie ata logo ojala segiramos xuntas pero para a nai de icia e meiorporque ela vibe en salbaterra de miñoamin dame moita penae aos demais tamen a Carla ,Kevin, Anxo, Yeneva, leticia e eu laura espero que veña de bez en cando para visitarnos ela ten 9 anos ea profe tamen bi ter moita pena
¡VAMOS A VOTAR DE MENOS A ICIA!
fin de curso
Hoxe día 19-06-2014 graduaronse os de infantil 5 anos e os mais mayores do colexo os de 6· .Alguns de sexto choraron porque marchabanse e non volverían. Deron un regalo a sua tutora Mari luz.Sempre os que pasan de curso choran, e alguns nenos tamén porque son os seus irmáns ou pola canción " que lastima pero adiós ". É una canción moi bonita e triste.
Icía
Icía
16 de xuño de 2014
VIAXE DE FIN DE CURSO.
O venres, 13-06-2014 foi a escursión de fin de curso.
Primeiro fumos ao colexo, preparamonos e sentamonos no autobus. Chegamos a Ramallosa para xogar en "Indiana Bil"
Despois de xogar fumos a comer a aréa do Recreo cada un levou a sua comida tan rica.
Chegamos a Baiona, fumos a mollar os pes na praia A Riveira.
Logo camiñamos ata a reproducion da carabela de Pinta.
Por último fumos ao colexo choreando. Estabanos esperando a nosa familia.
ICÍA
Primeiro fumos ao colexo, preparamonos e sentamonos no autobus. Chegamos a Ramallosa para xogar en "Indiana Bil"
Despois de xogar fumos a comer a aréa do Recreo cada un levou a sua comida tan rica.
Chegamos a Baiona, fumos a mollar os pes na praia A Riveira.
Logo camiñamos ata a reproducion da carabela de Pinta.
Por último fumos ao colexo choreando. Estabanos esperando a nosa familia.
ICÍA
7 de xuño de 2014
PASAMOS DE CURSO
Vamos a pasar para 5º que emocion pero ainda
estamos en 4º. As cousas son un pouco dificiles
e non me emagino en 5º, pero hai que estudar e
non hai mais remedio. As cousas hai que facelas
como son sinon pode ser que mires un
suspenso ou repetir. Eu nunca repetin
nin tampouco quero.
LETICIA
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)